محدودیت های دمایی در استفاده از دوزینگ پمپ

دوزینگ پمپ‌ها (Metering Pumps) به دلیل ماهیت عملکردشان و تماس مستقیم با سیالات مختلف، محدودیت‌های دمایی مشخصی دارند. این محدودیت‌ها هم به جنس قطعات داخلی پمپ (هد، دیافراگم، اورینگ‌ها و شیرها) و هم به نوع سیالی که پمپاژ می‌شود وابسته‌اند.

ITC Multifertic Datasheet

مهم‌ترین محدودیت‌های دمایی در استفاده از دوزینگ پمپ:

1. محدودیت دمای سیال (Liquid Temperature Limit)

   • دوزینگ پمپ‌ها معمولاً برای سیالات با دمای ۰ تا ۴۰ یا ۶۰ درجه سانتی‌گراد طراحی می‌شوند.

   • در مدل‌های صنعتی و مقاوم‌تر (با متریال‌هایی مثل PTFE، PVDF، استیل ضدزنگ یا Hastelloy)، امکان پمپاژ سیالات تا ۹۰ الی ۱۲۰ درجه سانتی‌گراد هم وجود دارد.

   • در دماهای بالاتر، نیاز به طراحی ویژه (Cooling Jacket یا سیستم خنک‌کاری) وجود دارد.

2. محدودیت دمای محیط (Ambient Temperature Limit)

   • بیشتر دوزینگ پمپ‌ها در دمای محیطی ۱۰- تا ۴۵ درجه سانتی‌گراد قابل استفاده‌اند.

   • در محیط‌های خیلی سرد (زیر صفر) باید از هیتر و در محیط‌های خیلی گرم (بیش از ۵۰ درجه) باید از سیستم تهویه یا خنک‌کاری استفاده شود.

3. اثر دما بر دقت تزریق

   • تغییر دما موجب تغییر ویسکوزیته سیال و در نتیجه تغییر دبی واقعی پمپ می‌شود.

   • انبساط و انقباض متریال (مثلاً PTFE یا لاستیک دیافراگم) می‌تواند باعث افت دقت یا حتی نشتی شود.

4. محدودیت متریال‌ها در برابر دما

   • دیافراگم‌های EPDM یا NBR: مناسب برای دماهای پایین‌تر (حداکثر ۶۰–۸۰°C).

   • دیافراگم PTFE: مقاوم تا حدود ۱۰۰–۱۵۰°C.

   • هد پمپ استنلس استیل یا Hastelloy: تحمل دمای بالا و سیالات خورنده.

   • پلاستیک‌ها (PVC, PP): معمولاً محدود به ۴۰–۶۰°C.