لکوسیت ها – گلبول های سفید . آنها همچنین در لنف یافت می شوند . لکوسیت ها سلول های هسته دار هستند که در طحال ، غدد لنفاوی و مغز استخوان قرمز تولید می شوند . ۶-۱۰ هزار لکوسیت در ۱ میلی متر مکعب خون وجود دارد. برخی از لکوسیت ها دارای برآمدگی های سیتوپلاسمی هستند ، مانند. سال پاچنبری ایجاد می شود که به وسیله آن حرکت می کنند. این نام از کلمات یونانی گرفته شده است : Lefko – سفید و κύτος – سلول.
وظیفه اصلی لکوسیت ها محافظت از بدن است. هنگامی که بافت در اثر زخم آسیب می بیند، مواد خاصی در فضای بین سلولی آزاد می شود که لکوسیت ها را جذب می کند. لکوسیت های مبارزه کننده با باکتری از دیواره های مویرگ آزاد می شوند. آنها باکتری های مهاجم به بدن را با پنجه های خود احاطه کرده و هضم می کنند. این فرآیند فاگوسیتوز ( به یونانی: φαγεῖν : جذب، κύτος: سلول) نامیده می شود و لکوسیت های درگیر در آن فاگوسیت نامیده می شوند. گاهی اوقات خود فاگوسیت ها آسیب می بینند و می میرند. مخلوطی از فاگوسیت‌های مرده، باکتری‌های تخریب‌شده و بقایای بافتی مشترک، توده‌ای سفید متمایل به زرد را تشکیل می‌دهد. این چرک است. بدن از طریق دیگری از اجسام خارجی محافظت می شود: هنگامی که اجسام خارجی به خون حمله می کنند، لکوسیت ها پروتئین های خاصی تولید می کنند – آنتی بادی هایی که با اجسام خارجی مبارزه می کنند و آنها را بی ضرر می کنند.
لکوسیت ها به دو گروه بزرگ تقسیم می شوند: دانه ای یا گرانولوسیتی و غیر دانه ای یا آگرانولوسیتی . گرانولوسیت ها به نوبه خود به سه گروه ائوزینوفیل ها ، بازوفیل ها و نوتروفیل ها تقسیم می شوند . مونوسیت ها و لنفوسیت ها متعلق به آگرانولوسیت ها هستند .